Bajka o chłopie i księżniczce / miłość nie wybiera

Żyła raz sobie pewna księżniczka
Co nie chciała normalnego życia
Mówiła a ja to sobie życzę
By książę piękny i mądry do mnie przyszedł
Albo niech lepiej na rumaku przyjedzie
Nie chce kogoś kto żyje w biedzie
Przyjechał chłopiec na koniu siwym
I miał odjechać wnet nieszczęśliwy
Cóż że serce uczucia wypełnia
Skoro wymagań księżniczki nie spełnia
Inny koń i nie ma tej zbroi
Zamiast się prężyć zgarbiony stoi
Jak ja mam oddać takiemu serce
Zwykłego chłopa- nigdy nie zechcę
Jeśli chce zdobyć on moje uczucia
Musi okazać więcej wyczucia
Niech zmieni tego żałosnego konia
Niech miecz nauczy się dzierżyć w dłoniach
I niech się w piękną zbroje wystroi
Ze zwykłym chłopem żyć nie przystoi
Zadba o siłę maniery z wdziękiem
Aż moje serce z miłości pęknie
A wszyscy zazdroszczą tak będzie pięknie
I w swojej zbroi żył będzie ze mną spokojnie
Choć z wyglądu ma być jakby na wojnie
Niech ma wszystko co winien mieć książę
Z innym człowiekiem się raczej nie zwiążę
Zasmucił się chłopiec i zamilkł z płaczem
Spytała wzruszona dlaczego płaczesz
Bo marzysz o księciu nie o miłości
A ja chcę ciebie o miłość prosić
Myślałem że miłość masz tylko na względzie
Lecz ja nie książę.. cóż tego będzie
Pozwól się piękna wziąć chociaż na spacer
Niech się wśród łąk na ciebie napatrzę
Wspólnie ustalim co to jest miłość
By później się lepiej nam razem żyło
Skinęła głową i poszli razem
Racząc się najpierw pięknym krajobrazem
A gdy zachód słońca razem oglądali
To się zwyczajnie w sobie zakochali
Rozmowa o tym co było i będzie
I kłótnie o racje i kto jest w błędzie
Razem się wszystko im pięknie kleiło
I zrozumieli że to jest miłość
Żyjąc oddzielnie jak słonce i księżyc
We wspólne uczucie zaczeli wierzyć
Myślała księżniczka co nie tak poszło
Że chłopa zwykłego darzy miłością
A on światu chciał głośno krzyczeć
Ach.. rozkochałem w sobie księżniczkę
Ale źródłem radości wszelkiej jest jej kochające serce
On dał jej swoje.. czegóż chcieć więcej
Kiedyś gdy poszli razem na spacer
Tutaj zawężę opis raczej…
W namiętności uczuć ugrzęźli w krzakach
I zrobił chłop księżniczce dzieciaka
Jeśli go kocha, no chociaż lubi
To chętniej teraz chłopa poślubi
I zechce księżniczka potomka urodzić
Ktoś musi w przyszłości królestwem rządzić…