Przekaz od duszy i serca
Twardy prawdziwy i czysty jak kryształ
Gdy tego słuchasz jakbyś siebie samego słyszał
A w środku tak jakby każda słabość znika czy pęka
Uczysz się słów prawdy,
Pokonujesz to co słabsze
Tak chyba powinien mieć każdy
Choć nie każdy tak ma zawsze
Ten dobry bit i czysty przekaz
To coś na co ciągle czekasz
To coś czego zawsze szukasz
A tworzyć to może natchnienie, czas i sztuka
Upiększa i wplata w całość wewnętrzna wena
Bez niej jak wiemy tworzenia niema
Przy dobrym bicie, ze zmysłów znów tworzy
Poeta co dostał dar od przestworzy
Odnajduje siebie i gubi przestrzeń
Przed sobą na kartce uczucia niesie
Gubi sens choć ma przeznaczenie
Odnajduje w zagubieniu nadając mu znaczenie…
Tworzy ze słów muzyki coś jakby kryształ
Byś mógł go poczuć, posiąść, byś o nim myślał
Więc daj im natchnienie, daj miłość i wiarę
A wżyciu kryształów uzbierasz pare
A gdy poczujesz się biedny, obdarty i struty
Gdy cię dopadnie złość i smutek okrutny
Pokaż że serce bogate i rozum butny
Poczuj ten kryształ, zarzuć fajny bit, kryształowe nuty…