Archiwum Bloga

czwartek, 20 września 2012

Ogród jak dusza, serce jak ziemia...










Uszanuj te róże które chcesz zdeptać!
One wyrosły na krwi mego serca!
Ktoś mu kiedyś miłość obiecał..
Lecz potem serce zostawił.
Serce pękło i los ciężko łzawił...
Okruchy obietnic zostawił.
Wyrosły z nich piękne smutne róże...
Podlej je łezką- to trwać będą dłużej!
Serce znów trawi wielka rozterka.
Czy wolisz je zdeptać czy spadnie łezka?
Ten piękny ogród to moje miejsce.
Jeśli je zdepczesz , nie przychodź tu więcej!
Bo zranisz bardziej moje serce...
Ten piękny ogród to moja dusza.
Tu rośnie dla ciebie nie jedna róża.
Wejdź tu, zajrzyj i popatrz...
Zakwitły dla ciebie!
Bo moje serce wciąż chce Cię kochać…


Ogród jak dusza, serce jak ziemia...
Lecz wszystko marnieje, gdy ciebie nie ma...