Że jestem egoistycznym mordercą
Morduję radość, zabijam smutek
Złe myśli, wspomnienia każdy przykry skutek
Co złe i smutne topię we łzach
A tego co piękne szukam gdzieś w snach
Usunąć pragnę ten smutek i zło
Bo tych przykrości mam już dość
Taki jestem egoistyczny morderca
Zabijam smutek za radą serca
Pragnieniem ciała serca i duszy
Zasiewać piękno by łzy osuszyć
Chciałbym radością żyć, nic więcej
A życie wciąż smutkiem wiąże ręce
Każe te krótkie chwile doceniać
I mało sił by wszystko zmieniać
Dlatego zabijam te chwile odważnie
Traktuje życie bardzo poważnie...
Możesz na życie i siebie być zły
Gdy w smutku szczęście dostajesz przez sny...
Życie wcale nie musi być złe
A szczęście nie tylko krótkim snem
Zmieniaj to wszystko na co masz siły!
Spełniaj marzenia co się wyśniły!
Marzenia niech będą nie tylko snem
Obieraj w życiu największy cel
A małym szczęściem z każdym się dziel
Smutek niech będzie tylko tłem
Namiastkę szczęścia, daj innym uśmiech
Niech życie tych smutnych nie będzie puste
Gdy źle się w okół ciebie dzieje
Daj innym radość, daj im nadzieje.
To wszystko echem do Ciebie wróci
Będą weselsi, przestaną się smucić
Nie trzeba dalej myśleć wiele
Tobie też życie minie weselej…
Tutaj już kończę, ostatni wers
A ty się uśmiechnij, bo przecież wiesz!
Radość i szczęście jest najważniejsze
To dla nich piszę, to przez nie te wiersze
Uśmiechnij się, a nasze życie będzie piękniejsze… :)
