Zostaną puste miejsca
nie tylko te przy wigilijnym stole
te wyszumiane z wiatrem
Kiedy wychodzisz na pole...
te znane dobrze w sercu zatrzymane w głowie ,
które nie zapomniane głęboko siedzą w tobie
niczym wyszumiane z wiatrem i malowane krajobrazem
jakby gdzieś w środku w sercu, wspomnieniach
ciągle z nami byli razem .
oni tam wciąż żyją gdzie serce i rozum sięga...
nie zapomniani , Zjednoczeni niczym dawna przysięga,
co raz powiedziana zostaje na całe życie.
gdzieś w sobie powtarzana i tylko wy ją słyszycie...
tak oni gdzieś tam istnieją, w sercach i we wspomnieniach
niczym te najpiękniejsze już wyśnione marzenia
