Tęsknota i wiara

Brakuje mi ciebie jak rymów w tym wierszu
jak słów co smutkiem zostają w sercu
nie wypowiedzeniem krzyczą milcząc
brakuje tak zwykle- to mogę przysiąc

brakuje mi ciebie- twych smutków i złości
tak bardzo tęsknię do Twojej miłości
w każdej widzianej twarzy, uśmiechu, smutku i łzach
urywek pustki.. tak odczuwam ten brak

tęsknię w każdej sekundzie, każdy zmysł głośno krzyczy
może mą prośbę kiedyś usłyszysz
zerwiesz sie do mnie jak pies z łańcucha...
tylko mojego serca posłuchaj

zaspokoisz jak dziecko co chce słodyczy..

pokaż się chociaż małym gestem...

- Tutaj przychodzę. Dla Ciebie jestem!...

- zostałem tutaj, mieszkam w tych wierszach!
w nich... we wspomnieniach na zawsze mieszkam.
Częścią serca, umysłu i duszy.. zostałem w poezji...
aby nie tęsknić wystarczy czytać! I mocno wierzyć!....