Ty , Ja , Wolność i Słowik

Wiesz.. ja jestem jak słowik
Zbyt dużą sieć utkałaś i w nią mnie nie złowisz
Chcesz mieć cały świat u swoich stóp
Ja dałbym ci swą wolność gdybym mógł

Dałbym ci siebie gdybyś tylko chciała
Ale mało mogę- tylko głosem działam
Głosem co do serca mówi i do duszy
Lecz można go łatwo w zarodku zdusić

Wystarczy tylko swe serce odrzucić
Rozumem cele dla ducha porzucić
Wystarczy po prostu tylko nie słuchać
Nie otwierać serca i duszą nie szukać

Dla mnie natchnieniem ci otwarci duchem
Co otwarte serce dają prostym gestem
Dla nich śpiewam w kartki dla nich właśnie jestem
Dla nich zostawiam niebo i daję słowa otuchy gestem

Zostawiam wolność i wybieram klatkę
By umocnić uczucia w wielkim świecie rzadkie
Chcę co dzień budzić w was to uczucie
Gdy niszczy was tylko świata zepsucie

Będę wam śpiewał póki starczy weny i sił
A gdy mnie kiedyś w końcu zabraknie
A ty ciągle czujesz że dźwięków tych łakniesz
Poczytaj wiersze a poczujesz jakbym wciąż żył

Swój przekaz- śpiew zamykam w zwrotkach i wierszach
Żeby nie zapomnieć, żeby odświeżać i pamiętać
A gdy już o mnie wielu zapomni
Ty wiersz mój przeczytaj i o mnie wspomnij

Może czasem ktoś częściej odwiedzi mój pomnik
A Ty czytając też będziesz jak ja- jak słowik