Archiwum Bloga

niedziela, 27 marca 2011

larwa i wiatr

Jak daleko jesteś choć łączą nas myśli, wspólne pragnienia
a dzieli nas życie...
jak blisko jesteś gdy mi się przyśnisz...
dzielisz się ze mną każdym gestem
tak jak ja dzielę się każdym wersem
i ciągle piszę do rymu od nowa
dla Ciebie i dla tych co lubią rymy, marzenia i słowa
i czytam Ci życie w rymy zaklęte...
leżymy razem pośród szumnych traw
a ty trzymasz mnie mocno za rękę
nie ma tam zmartwień i trudnych spraw
wszystkie porywa i rozwiewa wiatr,
zmieniając je w dumną piosenkę.
A wiatr ten ludzie nazwali czas.
ten wiatr nam pomaga, ten wiatr jest w nas!
Wielu go nie lubi, wielu się w nim zgubiło,
wszyscy chcą znaleźć w nim szczęście i miłość .
A ja cię proszę zostań motylem!
zaprzyjaźnij się z wiatrem i polataj chwilę.
Ja widząc jak pięknie latasz,
jak mocno siebie w ten wiatr chcesz wplatać!
Patrząc jak lecisz me serce zaszlocha, bo wtedy zrozumiem jak bardzo Cię kocham...
Póki co polecieć za Tobą jakoś mi nie bardzo.
Bo wiatr mój ucichł i jestem jeszcze larwą.
Więc póki mogę to krzyknę: Ej pożycz mi skrzydło!
Bo bycie larwą już mi dawno zbrzydło!
Albo poproś stwórcę wiatru marzeń by dał mi skrzydła i dobry wiatr!
Wtedy będę mógł za tobą gnać!...