Archiwum Bloga

sobota, 2 lutego 2013

Spotkanie i wiersz jako wyznanie

Spotkałem tu ciebie, swojego anioła
I przy tobie będę dopóki nie skonam
Będę przy tobie ciałem i duchem
Trwać chcę przy tobie i kusić…
I gdy sie zakończy i życie twoje
Ku wieczności w otchłań wzlecimy oboje
Staniemy się razem pyłkiem wieczności
I razem będziemy wspominać jak było
Kiedyś wiersz ten ktoś przeczyta
I powie: łał- oni to czuli do siebie miłość
Ty nie od dzisiaj o miłości mej wiesz
A ja na świadków powołam czytających ten wiersz.
Uczmy się miłości ze wspólnych uczuć
Pozwólmy im w sercach i czynach ożyć
Byśmy w bliskości ich mogli poczuć
I razem godnie wieczności dożyć
I cieszę się, że mogłem te miłość poczuć znów
Choć milczysz to bije mocno z twego serca dłoni i oczu
I czuję się świetnie i moc ma nie słabnie
Bo czuję pewność w sercu, że piękno twych uczuć
Twa miłość jest właśnie dla mnie…